დღემდე


ალბათ, არც ასეა!!
ვებრძვი წარმოსახვებს...
მითებს გამობმიათ 
მისტიური ფრთები,
ფრთები აფრებია!
ფრთები პათოსია! 
ვიქნევ გრაალივით!
ვლღვები...
---
კორინთელთა ცოდვა, ვერცხლით განბანილი
ცეცხლით შეუცვნიათ ღმერთებს,
მაგრამ არ უჩანდა ქართველს ქომაგი და...
რა ააკანკალებდა ხელებს?-...
არც უთაკილია და არც უცრემლია,
ევრიპიდეს ჟინით ათენს...
კოლხი ქალის ტალახს მძაფრი სუნი ჰქონდა,
მეტად ერგებოდა სათქმელს,
დღემდე ქომაგს ეძებს მითოს-ჩაფერფლილი,
ამირანის მოდგმა ერი,
თუმცა  მკლავ-ძლიერი,
თუმცა ნიჭიერი,
თუმცა სახიერი ერი,
დღემდე  ჯაჭვით არის მთებზე მილურსმული,,
ერი - ,,ბედნიერი ერი,,
დღემდე გზამკვლევს ეძებს,
დღმდე ვერ პოულობს...
ქომაგ-მოკლებული ერი...

ნ. ხოტივარი

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი