მამა

მის ნაბიჯს კვალად, დაჰყვება მარად: 
მადლი, სიკეთე, სითბო ულევი 
მის კეთილ სახეს, მომწვანო თვალებს 
ცის ნათელი მზე მარად უცქერის 

მისი ხმა ნაზი, ხანდახან მკაცრი 
სულში წვეთებად ჩაგეღვებნთება, 
ფიქრებით დაღლილს, ათასი დარდით 
ოქროს თმა მაინც არ უთეთრდება