ქარო!
უმისამართოდ დახეტიალობ, დაჰქრი, ავობ და ჩქარობ, შენი სიცივე სულს ჩამეღვარა, თქვი, ვის დაეძებ ქარო... ვინ დაგეკარგა, ვისთვის ქვითინებ, ეს ვის მონახვას ლამობ, გრძნობა – ლამაზი გულს ჩაგრჩენია, გადარეულო ქარო. ეგ გაბრაზება ცრემლებს მადენს და გულს ყინულივით ადნობს, დღეს შენზე ვდარდობ, სიყვარულისთვის ატირებულო ქარო! ნინო მღებრიშვილი 14 თებერვალი 2022
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი