ემიგრანტის ნატვრა

თონის პურის სურნელება დამათრობდეს,
წითელ მაჭარს მთავაზობდეს ქვევრი, 
ქვეყნად უფლის სამართალი ბალახობდეს,
მეცვას კაბა, – სიყვარულის ფერი...

მყვირალობას ირმის ჯოგი ნავარდობდეს,
მეგობარი მყავდეს პირში მთქმელი
და სიკეთე პატარებთან თამაშობდეს, 
გამოწვდილი მქონდეს ნდობის ხელი.

რუსთაველის სიბრძნე ფხიზლად მდარაჯობდეს, 
ჭიხვინებდეს სოფლად ლურჯა ცხენი,
მამა – პაპის შეგონება სულ მახსოვდეს,
მარცხდებოდეს საქართველოს მტერი!

თონის პურის სურნელება დამათრობდეს,
დედის ტკბილი იავნანის ხმები,
ჩიტუნების ცქერა ცაში სულს ათბობდეს,
მეცვას კაბა, – ყვავილების ფერი!

6 აპრილი 2013