წვიმა და პაემანი


პაემანზე შემოგვისწრო წვიმამ,
ჩვენს სიყვარულს აეფაკლა ღაწვი,
გაოცებით აფახულებს თვალებს
ეს ალვის ხე – ტანმაღალი ბავშვი...

იმ ჩიორებს არ აშინებთ წვიმა,
გულმოდგინედ ჭორაობენ ჩვენზე,
– ხვალ მე ამ დროს ამ ადგილას მოვალ!
– მეც აქ მოვალ, მოვალ, თუკი შევძლებ!

პაემანზე შემოგვისწრო წვიმამ,
წვიმამ დაგვდო სიყვარულში ბრალი,
თანაგრძნობით შემოგვცქერის დამფრთხალთ,
გალუმპული მწიფე ალუბალი...

28 აგვისტო 2017

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი