მადლობა

დავაკვირდი და სამწუხაროა..რა მარტივია იგრძნო ადამიანს რომ სძულხარ და რა რთულია ამოიცნო სიყვარული ადამიანებში,მგონი ეს სიბოროტეც კია..იცი რა? ვერ გავიგე..ამ ცხოვრებისა და არსებობის საერთოდ არაფერი მცოდნია,თავს მაინც ვიმშვიდებ უკვე მობეზრებული სიტყვებით,რომ ალბათ ასეა საჭირო მეთქი..მოდი შევეშვათ ამ ფიქრებს..
არა,არ იდარდო,სევდიანად ყველაფერი მხოლოდ ძილის წინ ან გაღვიძებისას მეჩვენება,მაგასაც მივეჩვევი,ადამიანი რომ ეჩვევა,იმ იმედით,შეჩვეულზე ასეთი მტკივნეული არ იქნება ყველაფერიო..გაბრაზებული ვარ..
და ამის თქმა სადმე მინდოდა.
მადლობა.