ცრის

ცრის, ცრის, ცრის:- მაისია ცრის,
მერე უცებ რეში წამოვიდა თქეშით,
პატარძალი ვარდი დაიფარა ნამით,
სუნთქვა უჭირს მაისს:- ჩამოცხაო მაინც!
ჰოდა მოაშველა უმალ უხვი შხაპი,
ქოლგა ტირის ლეშხით და ბუტბუტებს ცრემლით,
მაისი კი ისევ, თავს იწონებს თქეშით.
შემცივნული ვარდი მზეს ეძახის:- გვაწვისმს!...
მაისი  ზის მზეზე და ჭორაობს ჩვენზე,
მერე ისევ დარდით ატირდება ღვაფით,
არაუშავს თუ კი არ დაგვსეტყვავს ღამით....
მაისია გარეთ ცისარტყელით თავზე,
 წვიმა ქორწილს იხდის გამჭვირვალე კაბით...
--------------------------------------------------
ცრის, ცრის, ცრის:-მაისია ცრის...

06.05.2016.
ნინო ნაჭყებია