სინანული

შენ ჩემში სახლობ,
და ახლა როცა ატმები გვათოვს, გაზაფხულია შენთან და ჩემთან
და უფრო მძაფრად ვგრძნობ იმ სინანულს, რაც ვერ შევძელით -
მე და შენ სახლი გვქონოდა ერთად...