ონ თჰესიბელონ

მსტვენარე ხმა გულს აღმიტაცებს ძარღვებს სიმებადდ სისხლი აჟღერებს ჩემი სატრფო ხიდეს მელოდის ყურს უნარნარებს ჩემი ორკესტრი მუნ მდგარი ფიქრით დიდებულ მზერით ახმაურებს ბუნების სიმებს ეგოისტური არტისტულობით შემოჰფენს წყალსა ჩემ ცრემლითნაღევლს ყარ ბარდს მხარეს ია ზარდობს იამ იაზარდოს ძარღვში სისხლმა ირგვლივ ხმები ჩვენთვის ძეგლი ანთოს ერთი იყოს აწ ამათთვის გულს უფენდეს ღრუბელებს ჩვენთვის სტვენდეს სხვა ბულბული სხვა უკრავდეს სიმებს სისხლით ნთხეულს ეკლის წვერზე ვინ შეგადრის იებს ეს ზამთარი შენი არი ვინღა უძლებს მარადისად ამ სიცივეს ძარღვებს სიმებადდ სისხლი აჟღერებს მსტვენარე ხმა გულს აღმიტაცებს