ჭიანჭველები

არ იცოდა რა უნდა გაეკეთებინა.  მეზობელმა ჭიანჭველამ მოირბინა და  რაღაც წაუჩურჩულა. 
... 
ადრე მაღაროში მუშაობდა,  საცოდავი!  - იხსენებდნენ მეზობლები და დიასახლისზე ნაკლებად არ გლოვობდნენ ახლადმოსვენებულ ჭიანჭველას. 
როგორ მოხდაო,  - ერთმანეთზე საცეცებმიდებული ჭორიკანა ჭიანჭველები ამ საუბრით გართულიყვნენ.  მორცხვობით ცალ ხელს პირზე იფარებდნენ და მოსაუბრეს ყურში ათას კითხვას უსვამდნენ. 
ახლა ამ ქვრივს რა ეშველებაო,  - სწუხდნენ მეორენი. 
ეზოში გმინავდნენ თავჩაღუნული,  უხუცესი ჭიანჭველები.  მიცვალებულის სამეგობრო ჭიანჭველებს ტანში ჭიანჭველები დაუდიოდნენ. 
რა დაემართაო,  კაცოო!  - ერთმა, 
როგორ მოუვიდაო!  - მეორემ, 
რა ხიფათს გადაეყარაო! - მესამემ,  და.  ა. შ. 
სინამდვილეში არავინ იცოდა,  რომ მაგიდაზე ასულიყო,  - ცხონდეს მისი სული! 
პურის ნამცეცის რიგში მდგარა,  როცა ჩაის კოვზით გაუსრესია ბავშვს.