ადექი ერო


მარად სამშობლოს
კარად ვფიცავ დიდების
ძალად არ დავიწუნებ
არა შენთან ვალში ვარ
მარად

დავობლებულვარ მშობლით
მეცინებიან ჯავრად
არ დავობლდები სანამ 
სამშობლო ფორთხავს 
ძალად

მე კი ვიცინებ მათა დამალულს
ავდარ დარსა წყლულებს გავუჩენ
ფარხმლად ობოლს დავუძახებ
ლაჩარს 

ვალში მუდამა შენთან ფეხზე
ადექი ერო დავარდნა მაძლევს
ძალას სისხლი კი პირში მადას

თავს იკლავს ქართველი მუდამ
სანამ ის უდევს გულში 
ვერ გათათრდება ვერა 
მამულის გამგებ წყლულის 

და დიდება დაიძახონ აკვანში
დაზრდილმან ვეფხვებმა 
სანამდეს ცელდეს ეზოში
თავის საცელსა მტრადმგომი

ტკბილადა ძილი ლოგინში
არა ეღირსოს კუდ მოჭრილს
ვეფხვი კატა უბრჭყალოდ
მდევარი თაგვის მინდორში
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი