რიგითი ორი

წამიდან წამში გაიფიქრებ ერთხელ,თამამად
რა ვიყავი,რისთვის ვცოცხლობ ან რისთვის ვკვდები?
მოვარდისფრო სულის წიაღს დაჰკრავს ანაზდად,
შენს ცივ სხეულზე დაფენილი გულის იები,
ჭილ-ყვავებისგან დაძიძგნილი გულის კარნახად,
და გეტყვის უმალ:ეგ არაფერი,ვარდისფურცლობას კარგად იქნები.