არ ჩამოშალოს . . .

მოძმე და მომხრე არ ჰყავს ამქვეყნად,
სურს, დღენიადაგ მარტო იაროს. 
ქარი შლეგი და მარად თავნება, 
ორღობეებში დაბორიალობს. 
ზოგჯერ გაჰკივის რა ნაღვლიანად,
სხვა სევდა ერთვის ქარაშოტს ამ დროს,
ალუბლის ხე რომ ააწრიალა –
ეჰ, ჩიტის ბუდე არ ჩამოშალოს...