პოეტიზმები

ისე უეცრად კარგავს
ცხოვრება ეშხს და ტკბობას,
არანაირად არ ჰგავს
ტყუილს და პირფერობას.

ასე უმეცრად მითხრეს
არ ამიარეს გვერდი,
რად ამ ხავერდის სითხეს
სევდისფერ ლექსად ვწერდი.

თუნდდა ერქვას პოეზია
აროდეს ვარ პოეტი!
ეს გრძნობათა მორევია
მე კი არ ვარ გოეთე.

ნატყუარ, გადაპირფერულ
პასუხად დავგვიანდდები,
მე რისი სევდიანი ვარ?
ლექსისთვის ვსევდიანდდები.

ეს უმეცარი ტექსტები
ჩემურად უფრო მეტია,
ერქვას ჩემს სევდას ლექსები
finita la commedia.