მასრები
ქუხილმა ხელი მომხვია ახლა დღეები დღეებს მისდევდა ხოდა, აგვისტო ოხრად გადაილახა. და ოხშივარი სდიოდა მიწას, მწველი მზეების ნათება მზარავს, ფუ , როგორ ზიზღით ვუმზერ მაგ 9 თვალს , ღირსებას ვლახავ სტეჩკინს ვინახავ , და როცა ვფიქრობ მომავლის ლანდზე, უიმედოა ზრახვანი ჩემი , მხართეძოდ გავწექ სოფლადა ტახტზე ზვარაკად ვწირე მრავალი დღენი. ღიმილი ანცად ჩამაწვა სისხლად სისხლად ჩამაწვა ღიმილი ანცი. კაცი როდესაც იქცევა ფიქრად, სტეჩკინის ტყვიას დააჯენს ქანცი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი