უსტრიქონოდ

არც მომენტები აღარ არიან
რომ კვლავ ამიწყონ ახალ ლექსები
არც სტრიქონები აღარ არიან
რომ გაუზარდონ ლექსებს ფესვები

რატომ დამტოვეს ან გადამკარგეს
კვლავ დაბრუნებას მე ვევედრები
ვისთან მივიდნენ ვინ გაახარეს
ვისი ცხოვრება გაალამაზეს?

მაგრამ ვრწმუნდები არ დამტოვებენ
მე კარგად ვიცნობ მათ ღრმა ჩანაფიქრს
მერამდენეჯერ უნდა დამთრგუნონ?
ან მერამდენედ უნდა დამღუპონ?