კორპუსი

კორპუსში შუქი,ნელ-ნელა ქვრება
მის შიგნით მყოფი გრძნობებით თვრება
აზრთა სიმძიმით კისერი სწყდება
და მისი ბგერა,ღამეში ცვდება…

მერე ფიქრებით აივანს დგება
მისი სანთელი მის სულში დნება
ის სტროფით ხელში უმალვე კვდება
და მისი გული ლექსებში სკდება…