ქალი
ქალი ულამაზო არ არსებობს, ქალი არ არსებობს მახინჯი. გალაკტიონი ხომ ქალით დასნეულდა, მონა ლიზათი კი დავინჩი. ქალი შავგვრემანი მაინც სხვა ქალია, შავი თვალებით და ეშხით ნაზავები, ქალი ვარსკვლავების სადარია, მთვარიან ღამეში ფიქრად ნაწამები. მიყვარს ქერა ქალი შეფერილი კანით, ოდნავ ხუჭუჭა და ცისფერი თვალებით, მაღალი ყელით და მისი სავსე მკერდით. ტუჩის კუთხეში კი პატარა ხალებით. მიყვარს წითურები და მწვანე თვალება, ჭორფლი რომ აყრია ხორბლისფრ ღაწვებზე, სწორედ რომ ქალშია ტანჯვა და წამება, დაჩხვლეტილ ღიმილებს სად უნდა გაექცე... შეშლილი მარშალი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი