მამის საფლავთან - ლექსი ეძღვნება 2010 წელს გარდაცვლილ მამას.

----------------------------------------------------

    ზეცას მოწყვეტილი ელვა და ქუხილი,
მიწაზე დაცემას რომ ცდილობს,
მამის ხმა ჩამესმა, ეტყობა წუხილი,
მკითხავს: ხომ კარგად ხართ, შვილო?
     ცოტა შეშინებულს ცრემლი მომერია,
თითქოს ზედმეტადაც ვფრთხილობ,
-	მამი, ხომ არ გტკივა ისევ მკერდში გული?
-	თქვენზე დარდით მტკივა, შვილო.
ო, რა სასტიკია ეს წუთისოფელი,
სიკვდილის დამარცხებას ცდილობ,
-	შენ ხომ არ შეგცივდა, მამაჩემო?
-	იცი როგორ მცივა, შვილო?
     როგორ მენატრება შენთან საუბარი,
ჩემო კეთილო და თბილო,
-	მამი, ხომ არ ბნელა სამარის კედლებში?
-	ჰოი, ისევ ბნელა, შვილო.
მაშ, სანთელს დაგინთებ საფლავთან მოსული,
წაგიქცევ ზედაშე ღვინოს,
-	ისევ ჩვენზე ფიქრობ მამაჩემო?
-	ვფიქრობ, თქვენზე ვფიქრობ, შვილო.

                           ავტორი: სპარტაკ ყავრელიშვილი
                                        თბილისი, 2012 წ.