მამის საფლავთან - (ლექსი ეძღვნება 2010 წელს გარდაცვლილ მამას)
---------------------------------------------------- ზეცას მოწყვეტილი ელვა და ქუხილი, მიწაზე დაცემას რომ ცდილობს, მამის ხმა ჩამესმა, ეტყობა წუხილი, მკითხავს: ხომ კარგად ხართ, შვილო? ცოტა შეშინებულს ცრემლი მომერია, თითქოს ზედმეტადაც ვფრთხილობ, - მამი, ხომ არ გტკივა ისევ მკერდში გული? - თქვენზე დარდით მტკივა, შვილო. ო, რა სასტიკია ეს წუთისოფელი, სიკვდილის დამარცხებას ცდილობ, - შენ ხომ არ შეგცივდა, მამაჩემო? - იცი როგორ მცივა, შვილო? როგორ მენატრება შენთან საუბარი, ჩემო კეთილო და თბილო, - მამი, ხომ არ ბნელა სამარის კედლებში? - ჰოი, ისევ ბნელა, შვილო. მაშ, სანთელს დაგინთებ საფლავთან მოსული, წაგიქცევ ზედაშე ღვინოს, - ისევ ჩვენზე ფიქრობ მამაჩემო? - ვფიქრობ, თქვენზე ვფიქრობ, შვილო. ავტორი: სპარტაკ ყავრელიშვილი თბილისი, 2012 წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი