თუ მიმატოვებ

მოგიალერსებ კვლავ ბედნიერი
და ჩემს ფიქრებში ჩავკლავ გულისთქმას,
ჩავიძირები თვალებში ცქერით,
იცი, ეს გრძნობა სხვა გრძნობას არ ჰგავს.

    ჰოდა, მალიმალ თუ გამიწყრები ,
გაიცქრიალებ და შებრუნდები,
ღამის წყვდიადში გამოგადევნებ,
გზად დაგხვდებიან ჩემი ფიქრები.

     ვიცი, გაზაფხულს მოაქვს სილაღე
და იაც უმღერს მინდვრად ყვავილებს,
თუ ვარდობისთვეს მარტო დამტოვებ,
სული ამ რისხვას ვეღარ გაუძლებს.


          სპარტაკ ყავრელიშვილი
            თბილისი, 12.03.2025 წ.