შავი ქვეყანა

შავი ქვეყანა გაწოლილა არემარესა,
შავი ქვეყანა საზღვაო ყველა მხარესა.
შავ იალქნებში კვლავ დაბერავს ქარი უმწეო,
და წამოიყვანს ჩემს იახტას მშვიდად, უცრემლოდ.
ზღვამ მაცდურმა, ზღვამ ბობოქარმა მონად მაქცია,
შავ ქვეყანაში ბევრ სისხლად გადამაქცია!
ზღვა იდუმალი და მრისხანე, ვნება ოხერი,
ბოლოს მომიღებს ვით ედგარ პოს ის ტბა ობერის.
მე კი მივყვები, თუმცა ვიცი იქ რაც მომელის,
ჩემი იალქნის დასასრული უკვე ახლოა,
გარს მეხვევიან ამ ქვეყნისა სუსტი მონები,
ჩემი იახტა კი შავ ზღვაში მაინც მარტოა…