მეგობარო

არაფერს გთხოვდი , მეგობარო , ყველაფერს ვთმდობდი,
სიცივე იყო, თოვა იყო, ქარებიც ქროდა,
მაგრამ ბოლოჯერ როცა გნახე, მე მაშინ მოვკვდი,
იმ დღეს ძვირფასო ჩემთან ერთად სიკვდილიც მოკვდა.

მე გისრულებდი სურვილებს და ალეგორიებს,
მე ვასრულებდი , იშვიათ როლს თითქოს თამაშში,
შენ ალაგებდი მეგობრების კატეგორიებს,
მაგრამ ძვირფასო , შენ თვითონაც კი ვერ დალაგდი.

ხეებს მე ვგლეჯდი ფესვიანად და ვხსნიდი დარდებს,
იწვნენ და იდგენენ ჭაობებში , ჩაფლული სივრცით,
მე დავინახე , ავგაროზი , სიშიშვლე ტანზე,
მისი პატრონი, სამწუხაროდ არავინ იცის.

ვიშიშვლე ხელში, ქარები და შორს გავიყოლე,
უამინდობა ავიჩემე, უყველაფრობაც,
მე შენ გეძახდი, მეგობარო ვერ გამიგონე,
ვერ გაამაგონეს, შენი ხმა და ახლა მარტო ვარ.