salis

გამოჩნდი არსაიდან და თითქოს დიდი ხნის წინ,
გიცნობდი და არც ისე უცნაური მოჩანდა ღიმილები,
სრულიად შემთხვევით და შენივე წამწამიდან,
შენივე საუბრიდან მოგქონდა გვირილები.

 ამოვიმთვრალე , ამ
ნატყვიარ სხეულს შეხედე,
როგორ ძალიან დაეტყოო, თურმე იარა,
შენი თვალები , საუბრობენ ხელის გულებზე ,
რამდენი სევდა და ტკივილი გამოიარა.

აქ ვიღაც მღერის, გედის არა, ბოლო სიმღერას,
ვიღაც უკიდებს გადამტვრეულ სიგარის ნამწვავს,
ბედი კი არა მეც არ ვიცი რა დამიწერა ,
ღმერთმა და მაინც არაფერი სათქმელი არ მაქვს.

ახლა თუ უნდა გაგიცნო და ახლა თუ უნდა შეგიყვარო,
ნუ ემდურები ჩემო კარგო , უფლის გამოცდას
გული თუ ასად გაიყოფა, მე
როგორ უნდა გავიხარო,
თუ რამე უნდა მომხდარიყო, რატომ არ მოხდა.

დაამსხვრეულოყვნენ ვარსკვლავები, მეტეორების წვიმა იყო,
და ცეცხლის ალში გახვეული , ქარი დაქროდა ველური ,
თუ შენი სევდა , სევდა არის,
ჩემი რატომ არის , უცნაური, ჩემსას რაღატო ვემდურით.


გაშლილი თმების ელფერია რაც კი მანცვირფებს და მაჯადოებს,
აღარ გამიბრაზდე ლამაზ თვალა , თორემ ავდგები და ვიოცნებებ.

გამოჩნდი არსაიდან და თითქოს დიდი ხნის წინ,
გიცნობდი და არც ისე უცნაური მოჩანდა ღიმილები,
სრულიად შემთხვევით და შენივე წამწამიდან,
შენივე საუბრიდან მოგქონდა გვირილები.