სხვისი

მე ხომ აღარ ვიკარგები ხოლმე ,
აგერ უკვე 24 ის ვხდები,
შენთან ბევრმა ლაპარაკმა მამცნო,
თავი - მხრამდე წამოზრდილი თმებით,
რანაირად შემაყვარე კაცო.

სულ რომ ცეცხლი მიკიდია ვოლფრანს, 
და სიცოცხლეც სულ ასეთი მსურდა ,
ბევრი ნატრობს ჩემს ადგილზე ყოფნას,
მაგრამ ამ ქალს მხოლოდ ჩემთან უნდა.

და გვერდი გვერდ მოიწევა ოდნავ , 
და თავის წილ სიყვარულსაც მიყოფს, 
სულ თვალებში მიყურებდა ხოდა,
მარწმუნებდა რომ სულ ჩემი იყო,

მეც რომ აღარ დავუჯერე სხვაგან, 
წავიდა და დარჩენაც ვერ ვთხოვე ,
მეც ხომ უნდა დამეკარგა რაღაც, 
ის რაც სხვებსაც ეკარგებათ ხოლმე .