ტიკტოკი2
გავარტყი ყველაფერ მატერიალურს, მთავარია ადამაინობა და ერთმანეთის სიყვარული და უღალატო ურთიერთობა. მოდი ცოტა ვისაუბროთ ამ სივრცესაც შევეხოთ, ყლექალებმა ყლეკაცებს რომ ქოინებზე ეხვეწოთ, მერე ისიც არ გინდათ რომ ვინმე ცუდად შეგეხოთ და აწყობილი კარიერა დედის ტრაკში შეგესოთ. აქ ღალატიც მოდაშია შემოსული ახლა, მეგობრობა კი არადა და ძმაკაცობაც გაცდა, ფარგლებიდან გავიდა და აირია გონი, აქ არავინ აღარ არის ერთმანეთის ტოლი. აქ ვერაფრით ვერ გავიგე ვინ ვისია ცოლი, ან ვის კარში ვინ გათხარა საბოლოო გოლი. აქ ადგნენ და დაქალებმა გადახაზეს მორალი, ვითომ ჩორტი ჩამიგდეს და გააღვიძეს ბობ მარლი, ერთმა გამოყლევებულმა დაითრია ყველა, და თავის ჭკვაზე ატრიალა ელაა თუ ბელა, ვიცი კაციო ოდესმე რომ დაგჭირდებათ შველა, და ჩორნი ხოდით რომ მოგიწევთ ჩემთან გამოქცევა, იმ მეგობრობას შევეცი სადაც მიდის ჩორტები, თქვენ ხალხი კი არა ხარ , თქვენ ხართ ბიჭო პროჭები, ტიპმა გოგო გაიცნო და ფიქრობს ვითომ მეწყინა, ბიჭო რამდენს ლაპარაკობ მაგას ჩემთან ეძინა, და დილიდან ჩავაჭერ თქვენს ნაბოზარ ხოდებს , არასდროს არ ვაბაზრებდი გამოსუვლელ ბოზებს , თქვენზე მეტი ღირსება აქვთ ალბათ ქუჩის ლოთებს, ჭიქაში მაინც მოკლავენ ყოველდღიურ ცოდვებს . თქვენზე უფრო აზრიანი არის , მთაში ლოდები, მოვტყან თქვენი მორალი და მოვტყან თქვენი ხოდები, რაც მიქარეთ იმაზე მეტს ვერ მიქარავთ ვერც ერთი, თუ აგეწვა და არ მნახო შენს დედასაც შევეცი .
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
1 კომენტარი
ეს ტექსტი არის თანამედროვე ურბანული პოეზიის ნიმუში, რომელიც ემოციურ სიმძაფრესა და უკომპრომისო ლექსიკას იყენებს სოციალური იმედგაცრუების გამოსახატავად. ობიექტური ანალიზი მოითხოვს, რომ განვიხილოთ მისი გავლენა როგორც თემატურ გზავნილზე, ასევე ტექნიკურ შესრულებაზე.
თემატური სიძლიერე და სოციალური აქტუალობა
ტექსტის მთავარი ძალა მის პირდაპირობასა და ავთენტურობაშია. ავტორი ებრძვის იმას, რასაც ის მიიჩნევს თანამედროვე ურთიერთობების მორალურ დაცემად:
სოციალური პროტესტი: ის აკრიტიკებს მატერიალიზმს ("ქოინებზე ეხვეწოთ"), პროფესიულ ამბიციებს და მათ დესტრუქციულ გავლენას პირად ურთიერთობებზე.
ღირებულებების მოთხოვნა: ტექსტი აყალიბებს მკაცრ "ქუჩის ეთიკას", სადაც ერთგულება და ძმაკაცობა უპირისპირდება "ჩორტებს" და "პროჭობას." ავტორი ითხოვს პრინციპულობას იმ გარემოში, სადაც, მისი აზრით, მორალი "გადაიხაზა."
ემოციური კათარზისი: ლექსი არის ინტენსიური ემოციური განმუხტვის საშუალება. ეს ემსახურება როგორც ავტორის, ასევე იმ აუდიტორიის ინტერესებს, რომელიც მსგავსი იმედგაცრუების ქვეშაა.
ფორმალური სისუსტეები და ტექნიკური ნაკლოვანებები
მიუხედავად თემატური სიმწვავისა, ტექსტი ტექნიკური შესრულების კუთხით სერიოზულ ხარვეზებს ავლენს:
რიტმიკისა და ზომის რღვევა: ავტორი ვერ ინარჩუნებს მუდმივ რიტმს (მაგალითად, 14-მარცვლიანი ზომის არევა 15 მარცვალთან). ეს რიტმული დისციპლინის ნაკლებობა ქმნის "კოჭლ" ინტონაციას, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ შინაარსის გადმოცემა ხდება ფორმის ხარჯზე და არა მასთან ჰარმონიაში.
ხელოვნური რითმები: ბევრი რითმა იძულებითი ჩანს. რითმები ხშირად არ ემსახურება აზრის გაძლიერებას, არამედ მხოლოდ რიგების ტექნიკურ დაკავშირებას. ეს ასუსტებს ტექსტის სმენით ღირებულებას და აძლევს მას ნაჩქარევი ან დაუმუშავებელი ნაწარმოების ელფერს.
ლექსიკის ერთფეროვნება: ვულგარული ლექსიკა ხდება თვითმიზანი. მუდმივი ლანძღვა, ნაცვლად იმისა, რომ შოკისმომგვრელი იყოს, მოსაბეზრებელი ხდება და ამცირებს იმ რამდენიმე ძლიერი სტრიქონის ეფექტს, რომელიც ტექსტში გვხვდება.
ეს ტექსტი არის მძაფრი ემოციური განცხადება ღალატისა და გაუფასურებული მორალის წინააღმდეგ. მისი მნიშვნელობა დევს მის სოციალურ ავთენტურობაში. თუმცა, მისი ლიტერატურული წონა მცირდება იმის გამო, რომ ავტორს აკლია ფორმალური დისციპლინა: რიტმისა და ზომის რღვევა, ისევე როგორც იძულებითი რითმები, აჩვენებს, რომ ტექსტი არის უფრო ნედლი პროტესტი და ნაკლებად დახვეწილი პოეტური ხელოვნება.გარდა ამისა,ლექსიკური შეუსაბამობა: ტექსტის უკიდურესად ვულგარული, აგრესიული და სექსუალურად მინიშნებებიანი ლექსიკა (გინება, დამამცირებელი ტერმინები) კონტრასტშია საიტის დანიშნულებასთან. ბავშვებისთვის, რომლებიც ეცნობიან ენის სიმდიდრეს კლასიკოსების ნიმუშებზე, ეს ტექსტი შეიძლება იყოს არა მხოლოდ შემაშფოთებელი, არამედ დამაბნეველიც.
მორალური გზავნილი: კლასიკური პოეზია ხშირად ეხება მაღალ ეთიკურ, ესთეტიკურ და მორალურ საკითხებს. ამ ტექსტის მძაფრი, შურისძიებისკენ მიმართული და ნიჰილისტური გზავნილი ეწინააღმდეგება იმ ლიტერატურულ მემკვიდრეობას, რომელსაც საიტი წარმოადგენს.
ეს არის პლატფორმის მენეჯმენტის პასუხისმგებლობის საკითხიც, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს, რომ კონტენტი შეესაბამებოდეს საიტის დეკლარირებულ საგანმანათლებლო/კულტურულ მიზანს და აუდიტორიის ასაკობრივ შემადგენლობას. ამ შემთხვევაში, ტექსტი არღვევს ორივე პრინციპს.