შიიშ


აქ ჭაობიან ადგილებს დასჩვსვიათ ჩაძირვა,
ეგ თვალები მაგიჟებს არ მინდოდა ამის თქმა,
აგრიათ და მერე თქვენ ცოდვება თუ გაგრიყათ,
დამნაშავე თქვენ ხარ თვენის თავის რა გითხრათ.
ეგ სეთააფები აუგე ვისთვისაც აგიგია,
და ჩვენთან კიდე არ წაიღო ის რაც არ წაგიღია,
ანუ გამოძრეთ პირიდან ჩადებული რაცა გაქვთ,
და მერე ზემოთ აიხედე ნახე თურმე
რა ცაგვაქ,
რა ლამაზი სამაყრო და რა ლამაზი ბუნება,
და მაინც იმაზე რომ ფიქრობთ როგორი ცდუნება,
თქვენი ცხოვრებაა უფრო, ფეხის გადაბრუნება,
და იმ გზებიდან გადასვლაა , რაც აღარ დაბრუნდება.
რას მევაჭრები არ მინდა , გარდასული განცდები,
და ნუ მესარჩები მაშინ როცა რეალობას გაცდები,
შენი მოვალეობაა გააჩერო ტაქსები და გაიკეთო უკან შენი აბსურდული ფანჩები.
იდეები , კიდეები, ხიდები და კადრები,
სიმღერები , თუფაქი და არც ვუთენგი ნაკლები,
მაშინ აინთები როცა არასოდეს ჩავქრები ,
ანუ არასდროს მოგიწევს , რომ ააწყო ფააზლები.
და ამოყარე ნაშები და ჩაუჯექი ჯიბეზე ,
ოღონდ ისე ქენი ფეხი არ დაგიცდეს კიბეზე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი