ძვიფასო

ძვირფასო გაიხსენე გაზაფხულის დღეები,
ამღვრეული ფირები და სულის მევახშეები,
ამდენი სიმარტოვისგან წაქცეული ხეები,
მე შენს წასვლას შევალიე ფურცლები და ხელები.
ახლანდელი გრძნობები გირჩევნია გვირილებს,
დაფარული ცოდვებით არავინ არ მიგიღებს,
თქვი როგორი ღიმილი დასჩვევიათ ტირიფებს,
ახლაც შენი თვალების ანარეკლი ციმციმებს.
გამოცვლილი გრძნობები და ახალი ეპოქა,
დაველოდოთ ის ბიჭი თუ რომდემდე გეყოფა,
მაგას ურთიერთობის არაფერი ეტყობა,
ან იქნებ შენ მოიშორო ზედმეტად თუ შეტოპა.
გადავხიე სულ ყველა მოგონილი გრძნობები,
მოგიტყანით ფილმებიდან აღებულ სტროფები,
ჯობს იმაზე იფირე მიგეტევოს ცოდვები,
რადგან ჩემს ცხოვრებში აღარ განმეორდები.
დაშვებული შეცდომებით გასაშვები გამიხდი,
ვიცი ახლა სიტყვებს წამითაც არ განიცდი,
თუ ოდესმე ემოციებს სხეულიდან გაიხდი,
შენი ქუჩის ასასვლელთან სამუდამოდ დაგიცდი.
მაგრამ ახლა სხვა დროს სულ სხვა ქალი მივიღე,
მომაშორე თვალებიდან წაღებული სიცივე,
მერამდენედ დავწერო უშედეგო ტკივილზე,
და წარსულით მერამდენედ ვისაუბრო ღიმილზე.
გაიხსენე თუ როგორ გიფასებდი ნაბიჯებს,
შენი სულის გზებიდან ვიკვალავდი ნაპირებს,
მაგრამ ახლა ძვირფასო წვიმას თუ დააპირებს,
ავდგები და შენს გამო აღარ გავინაპირებ.
შენ მიხედე იმ სატრფოს ახლა რომ გყავს გვერდზე,
განვცრობილი დასასრულით , გადასული გზებზე,
ის არსფერს მოგიტანს, გარდა ტკივილებზე,
ისაუბრო დაქალებთან , და არ მოგისმენენ.
აღიარე რამდნჯერ, გიფიქრია ჩემზე ,
თუ რამდენჯერ გიტირია სხვების სიცივეზე,
შეენი ემოციები მაქვს ჩემს ხელის გულებზე,
და ამ ბოლო სიტყვებით გაგაცილებ გზებზე,
ხოდა დაისვენე ასეთია ჩემი ტრფობა,
ოდნავ დაგეფასებინა ეს აკუსტიკური გრძნობა,
თუმცა ახლა ყველაფერი სხვანაირად მოხდა,
ასეც უნდა მომხდარიყო ალბათ ასე ჯობდაააა..