ათას ერთს...

თითზე ჩამოვითვლი, მე, ათას ერთს,
სანამ გამიტაცეს მრე სიზრებმა...
   დღესაც, ალბათ, უკვე მეათასედ-
   სოფლის ქორფა ტევრი მესიზმრება!

ქშინავს გულაბების ოცეული,-
თუთქავს შემოდგომის მწველი ორთქლი!
ურცხვად გადაღეღილ ბროწეულის
მკერდზე,- მესიზმრება, შხეფი, თორთლის...

ალბათ, სადღაც, ლეღვიც ავსებს კორტებს...
ქარმა შეაბეზრა! 
                                       და ამ წვიმამ...
სადღაც, კომშიც ათრევს დაბლა, ტოტებს,
ალბათ, შემოდგომამ დაამძიმა-

ისე, უმიზეზოდ,- არ დახრიდა!
ვიცი! ვნახე უკვე!- 
                              ქორფა ტევრი,
ყურძნის ტალავერის არტახი და
სახლში შემოჭრილი კოპიტები!

ჩემს ქოხს აყოლილი ის პიონიც!-
უხვად რომ გამოსცემს და ხეს უკმევს-
სურნელს!- 
ჭორიკანა! 
        და ,,შპიონი"!-
ვიცი! მახსოვს… ვიცი!- ვნახე უკვე!-

ჰო, დღეს, ალბათ, სადღაც მეათასედ...
    ისევ ველოდები მრე სიზმრებს და
თითზე ჩამოვითვლი, იმ ათას ერთს-
მერე, ჩემი ტევრი მესიზმრება!

თამთა მუმლაძე ✏