არ ჩანს

ალბათ, შეხეთქება კედრის-
დარაბს-ნაგროვებ ფიქრს ხვეტდა...
აგურს,
     ჩამონგრეულ კედლის,-
მზერით მერამდენედ ვხვრეტ და
მაინც სხვა ხსნა, სხვა გზა, მაქ, რა...
მახსოვს, რომ ვუყვარდი- 
                                                    ,,არჩა*..."    
ველი... 
          ისევ ველი, მაგრამ...
                                                         არ ჩანს...

თამთა მუმლაძე ✏