კოცონთან
ღრუბელი მზეს ზღვაში ჩაიტანს და მოვა!- ვჩურჩულებ- ,,იწვიმოს..." მე მზად ვარ გკოცნო, თან ღიმილით ვუყურებ ჩაის და სამოვარს და შავ-თეთრ ფარდაგს ვშლით, მე და შენ, კოცონთან. შორს, ბავშვი, თვალს ვერ გწყვეტს,- ჩემს ძვირფას კორიფეს და პეპლებს საჭერით ხან ვერ და ხან იჭერს... მერე, შენ იხრები და მიკრავ კოლიეს, მე სახლში შევზიდავ ხავერდა ხალიჩებს- საცაა იწვიმებს. -იწვიმებს საცაა... ღიმილით გავყურებ ჩაის და სამოვარს... როგორ მსურს იწვიმოს!- წვიმაა რაცაა! ვჩურჩულებ- ,,მზეს ზღვაში ჩაიტანს და მოვა..." თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი