კოცონთან


ღრუბელი მზეს ზღვაში 
ჩაიტანს და მოვა!-
ვჩურჩულებ- ,,იწვიმოს..." 
მე მზად ვარ გკოცნო, თან
ღიმილით ვუყურებ 
ჩაის და სამოვარს
და შავ-თეთრ ფარდაგს ვშლით, 
მე და შენ, კოცონთან.

შორს, ბავშვი, თვალს ვერ გწყვეტს,- 
ჩემს ძვირფას კორიფეს
და პეპლებს საჭერით 
ხან ვერ და ხან იჭერს...
მერე, შენ იხრები 
და მიკრავ კოლიეს,
მე სახლში შევზიდავ 
ხავერდა ხალიჩებს-

        საცაა იწვიმებს.
-იწვიმებს საცაა...
ღიმილით გავყურებ 
ჩაის და სამოვარს...
როგორ მსურს იწვიმოს!-
          წვიმაა რაცაა!
ვჩურჩულებ- ,,მზეს ზღვაში 
                ჩაიტანს და მოვა..."

თამთა მუმლაძე ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი