* * *


მცივა, მაგრამ მოვითმენ,
იმხელაა სურვილი,
მივალაგებ (მო)რითმებს-
ავდგები და სულ ვივლი!

ხეებს შორის- ხმელებში,
ვებრძოლები მაქციებს!
(გამომწყვდეულს, ხელებში,
შიგადაშიგ მაციებს...)

ცისნამგალა მზვერავად
გამოდგება, ო, ვით მე...
(არ გავხდები ჯერ ავად!
მცივა... თუმცა, მოვითმენ!)

პრდაღებულ მდინარეს,
იქნება და დავუძვრე-
მიმოვაბნევ დინარებს!
(მცივა.. მცივა და ვუძლებ!)

ვივლი, ვიხეტიალებ,
ერთი, თუნდაც ორი თვე!
ვწყევლი ოხერტიალებს-
(მცივა, მაინც მოვითმენ!)

ბოლოს, როგორც  უძღები
მივაკითხავ (მო)რითმებს!
(ისეთებს გავუძელი-
კანკალს ვეღარ მოვითმენ?!)

თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი