,,მარტო-ოდა"

თითებს- ღერი სიგარეტი,
სახლისაკენ-
 ,,ნა ბერეგ"- ზე...
სულში- მწვავე ვითარებით
და ხველებით-
                        აგერ-ეგერ...

სხეულს- ცივი სახე, ხელი...
დალაშქრული ,,ხრამი... 
                                           მთები..."
წუხს მიმქრალი საღერღელი.
        დალეწილი კრამიტებით

მელოდება- ,,მარტო ოდა",
ვით პირველ მგზავრს- კაიუტა...
შიგნით- მძაფრი მარტოობა!
მოძრაობა-
                          კანტი-კუნტად.

თამთა მუმლაძე ✏