მიდი, შენ, ვაშავ!
-მიდი, შენ, ვაშავ! აჰა, შენც, ურავ და დამიშინეთ- აგე, ლოდები! ან, მაპატიეთ, ფიქრში შეცურვა და ოცნებების ანგელოზები... მე, ყოველ დილით, ვზივარ ნაპირზე და ყოველ დილას ოცნებით ვიწყებ, რომ, როგორც ზაფხულს დილის ნამს პირზე და მირონივით- ამ ზღვის წყალს იცხებ... -მიდი, შენ, ვაშავ! აჰა, შენც, ურავ! და დამიშინეთ- აგე, ლოდები! ...შენ, ალბათ, მყისვე, ზღვაში შეცურავ და მე ნაპირთან დაგელოდები... თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი