მიდი, შენ, ვაშავ!


-მიდი, შენ, ვაშავ!
 აჰა, შენც, ურავ
და დამიშინეთ- აგე, ლოდები!
ან, მაპატიეთ, ფიქრში შეცურვა
და ოცნებების ანგელოზები...

მე, ყოველ დილით, ვზივარ ნაპირზე
და ყოველ დილას ოცნებით ვიწყებ,
    რომ, როგორც ზაფხულს დილის ნამს პირზე
    და მირონივით- ამ ზღვის წყალს იცხებ...

-მიდი, შენ, ვაშავ! აჰა, შენც, ურავ!
და დამიშინეთ- 
                       აგე, ლოდები!
  
   ...შენ, ალბათ, მყისვე, ზღვაში შეცურავ
        და მე ნაპირთან დაგელოდები...

თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი