Duo primo mane...

დილით, თავთან, სკამზე, ისევ არეული ყრია პერანგები...
ორი პორსიგარა...- (ეშმაკმა დასწყევლოს...)
       (რეკავს მაღვიძარა.)
როგორც საბრძოლველად, ქშენით წამოშლილი- ჭრელი ფერანკები,-
ისე იღრინება...- ჭირვეულ ქალივით კივის, მადუღარა.

       (კარზე კაკუნია.)
ისევ კურიერი...
ვავსებ მევე გრაფას-
თეთრ ბლანკების დასტის (წყეული ტრემორი- დასტა ,,მიცვივდება"...)
და ვიღებ იმ კაბას (ნიშნობას რაც მეცვა...),
          (ველი ტელეგრამას.)
მერე, ვაუთოებ, მერე, საწოლს ვაფენ...   
                     (ყავა მიცივდება.)

(მოდის ტელეგრამა:
     ,,დამრჩა პორსიგარა...") 
                           (რით ვეღარ მორჩი, რა...)
(სია, მაცივარზე.) 
(ალბათ, დამიტოვე რეგისტრად, თუ რად... 
             თან...)

   ...და, როგორც წლების წინ (მაშინ შესაყრელად...) ვიდექი მორჩილად,-
ახლაც ისე ვდგავარ (თუმცა, მარტო ვდგავარ)-
რეგისტრატურასთან...

...დილით, თავთან, სკამზე, 
(ახლა, მხოლოდ ჩემი) 
                        ყრია პერანგები...
ერთი პორსიგარა...- (დასწყევლოს ეშმაკმა...)
       (რეკავს მაღვიძარა.)
როგორც საბრძოლველად, ქშენით წამოშლილი- ჭრელი ფერანკები,-
ისე იღრინება...- ჭირვეულ ქალივით კივის, მადუღარა.

თამთა მუმლაძე ✏

(გაყრა.
ორი პირველი დღე.)