,,ნოემბერში... ნუშის ქუჩის მახლობლად..."

ახლა, ჩემთან, ნოემბერი ილევა...
ჩემთან, ახლა, ძალას ჰკარგავს ველთა მზე...
   და ფოთოლი, აზრთა მსგავსად ირევა-
   ყველა მიდის
          კეკელიძის კვეთაზე...

ახლა, ჩემთან, ნოემბერი ილევა...

და ყოველ მგზავრს- პანამით, თუ ,,ბლანჟეთი"-
ვაკვირდები.
       (მერყეობა...
           დილემა...)
       (პიჯაკები... პიჯაკები... მანჟეტი...)

ახლა, ჩემთან, ნოემბერი ილევა...

და როგორმე გავუმკლავდი ხალხს, თუკი...-
       (უკვე ქვაფენილს ვაბიჯებ...)
       (იელვა.)
       (მანჟეტები... მანჟეტები... ჰალსთუხი...)

მივუყვები, ისევ- ,,პოსტ- ალიონი"
       (პარიკები... 
        პარიკებმა...
        პარიკებს...)
და...
        (ნაცნობი...-) 
იგი, ფოსტალიონი,
        (მოღალატე!- 
         სხვის წერილებს არიგებს!)

ახლა, უკვე, სხვის წერილებს არიგებს...
ალბათ, ახლა, სხვისი უყეფს, ნაგაზი...
ჩანთით მისდევს ხეთა ჯარებს და რიგებს...

       (სანთებელა...
        სიგარეტი...
        ნაფაზი...)

        (წყდება ფიქრი... ,,წყდება"... ჰმმ-
                              თავს ვაძალებ...)
    ,,და გონება გონებითვე იშანთა..."
ყოველ გამვლელს ეჭვის მზერით ვაცილებ-
        მარტო ვდგავარ ბარნოვის შუქ'ნიშანთან!

და, ვიხსენებ, 
          (ისევ მარტო.
             და- ობლად...)
ცივ ნოემბრის, კალენდრის სულ ქვედაზე...-
   ჩვენს შეხვედრებს, ნუშის ქუჩის მახლობლად-
ბარნოვის და კეკელიძის კვეთაზე...

     ახლა, ჩემთან, ნოემბერი ილევა...
      ჩემთან, ახლა, ძალას ჰკარგავს ველთა მზე...

თამთა მუმლაძე ✏