,,საკუთრება- კერძო..."


(დრო- 
       ზაფხული.
საკუთრება- 
                 კერძო.
ლურჯ ჯინსებში მომწყვდეული კოჭი...)
უკრავს ბანჯო და იღვრება ,,სკერცო",
მუხის კასრმა ამოწურა ,,სკოჩი".

(გალეშილი...) 
-მოვალ გონზე!
                                       (ხვალ-ზეგ...)
აზროვნებას აღარ ჰყავს პას-
ტორი!
ვისკი და მე-
    არაქათის ზღვარზე!-
                           (იწერება ახალი ,,ლავ-
სთორი".)

ნახევარი გადაიქცა- ერთად.
ღიმილი და... ცრემლები და... ბანჯო...
და ,,ასი წლის შემდეგ ისევ ერთად
ვიქნებითო..."- 
     (უკვე მღერის პანჩო.)

    მერე, ისევ, ენაცვლება ,,სკერცო"...
    (დრო- ზაფხული.
          საკუთრება- კერძო.)

თამთა მუმლაძე ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი