,,წერილი ნერუს..."

ნერუ, ჩემო!
მეგობარო, სულის...
ვზივარ, ველი და ინათებს როს ცა-
მოგწერ!
       ახლა, თვალწინ მიდგას სულ ის
დღე- პირველი, გაგიცანი, როცა...

ცხელი ჩაი, ალუბლები- ჯემში,-
არ მტოვებენ! და ღრუბლებიც იმ ცის...
     ჰე! რაც იყო სევდიანი ჩემში-
     მე ვარ მკვლელი! მე მოვკალი, იცი?!-

ნერუ, ჩემო!
ახლოვდება დღე ის,-
როს სამყაროს მოევლინე... ჩვენმა...
    (გარეთ, წვიმა, ჰე, რთველისას მღერის
     და ფანჯრებში შემოჟონა წვენმა...)

ჰე, უშენო, აჭრიალდა, კარი
და ფიქრებში უთავბოლოდ გართულს,-
ხმელ დარაბებს როგორც მიმტვრევს ქარი-
ისე ვამტვრევ, მწამს, ახლა, მე, ქართულს...

ნერუ, ჩემო!
            ქარი მიქნევს ტორებს...
მეგობარო, ქრისტეშობის, შენ, თვის...
ჰე, ფუნჯები დამეღალა, თორემ...
         თორემ, ლურჯ ცას დავხატავდი!-
                                                         შენთვის...

(ვხატავ ახლაც, განა აღარ ვხატავ!
და ნატურა- ეგო... გზა... ლარჭემი...
თუმცა, ისე არ გამომდის...
         (ვხრი თავს...)
    ჰე, თვითრწმენაც მე მოვკალი, ჩემი!

დავიბენი,  (აღარ ვიცი, თუ მწამს...)
ამბიონზე, როგორც წმიდა ბერი!
     ხატვით- ახლაც ვხატავ, ზოგჯერ..., თუმცა-
     პალიტრაზე შემიმცირდა ფერი...

ნერუ, ჩემო!
 მეგობარო, ჩემო!
მეგობარო, ჩემო, ქრისტეშობის...
დავლევ შენთვის (ვადღეგრძელებ- ჩვენ ორს!)
და მარჯვენას გიდღეგრძელებ მშობლის...

...და დღეს- ჩვენი,- 
                         მეგობრების შერთვის!
...და სურვილებს! 
სურვილებს და სურვილს!-
ყველა სურვილს ვისურვებდი შენთვის,
ნერუ, ჩემო!
       მეგობარო, 
                                       სულის...

ფოსტალიონს დავაძალებ თუმანს
სიჩქარისთვის... ველოდები თეთრ მზეს...
ველი, ახლა და ინათებს, თუ არ-
ამ ყველაფერს გადავიტან თეთრზე,

ნერუ, ჩემო!  
          მეგობარო!-
                                       ,,დუმან"!

თამთა მუმლაძე ✏