,,ვინმემ დამიბრუნეთ ჩემი კესანები..."

ჰოი, მერამდენედ, ვიჩენ სულ მე ნებას-
მზეზე გამოშლილი ყრია საბნებივით...
სადღაც, შენი ქერა აფრქვევს სურნელებას-
წიგნში ჩალაგებულ იასამნებივით...

ვინმემ გამომირთეთ მოცარტ- რექვიემი-
იქნებ, ისევ ვიგრძნო ფეხქვეშ ეს მიწა, მე...
იქნებ, შეეცადო- ნაცადს...- რა ჰქვია იმ
ხილულ საოცრებას, შენ, რომ მე მიწამე...

მე ჩემს სივრცეს გჩუქნი, როგორც ცა- მართვეს, თან
მწამს, ეგ გულიც, ისევ, მჩემობს, მესამედი...
დროის მარწუხებმა, ისევ წამართვეს და
ვინმემ დამიბრუნეთ ჩემი კესანები...

თამთა მუმლაძე ✏

ეძღვნება ხათოს 💙