ისმენების ცედრები...
ქარი... მტვრიანების ,,ცხედრები"... თითქოს, ევროსს იწვევს- ,,ჰა მაქე!"- ათოვს, ისმენების* ცედრებით,- ტყეში მოფრიალე ჰამაკებს... ჰანგი... ჰანგი... ჰანგი... ჩელესტა*!- თითი-კლავიშების ქვაფენილს... ქრის და აწრიალებს ჭალებთან, აზრებს- ზეწრებივით დაფენილს! ფარჩა... ატლასები... ჩესუჩა*... თოკზე იგრიხება- შაითან*! ქარით აკლებული ეს ქუჩა, ,,ცხედრებს" თითო სახლში შეიტანს... დუმან... დუმან... დუმან... ისმენენ...- ცედრის ფანტელების დაზგები... მერე, ქარს უთმობენ ისმენებს, როგორც ფუტკრებს- ნაშრომს- მზა სკები... ქარი... ქარი... ქარი... ეთრებით*... თითქოს მზეს იწვევსო- ,,ჰა, მაქე..." ათოვს ისმენების ცედრები- ტყეში მოფრიალე ჰამაკებს... თამთა მუმლაძე ✏ ---- ისმენი*- მცენარე; ჩელესტა*- კლავიშიანი საკრავი; შაითან*- ავი სული; ჩესუჩა*-აბრეშუმის მკვრივი, შეუღებავი ქსოვილი; ეთრა*- ნათელი ამინდი (ბერძ.)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი