რემა

მზე... კარვები... ღობე- ქვისა,
ვირჯინალზე-  რე-მი...
ფლოქვი... ფლოქვი... ფლოქვი- ქვიშას
და ცხენების...-
რემა...

მიჰქრის... მიჰქრის... მზე ფილაქანს
ნარჩენ ქვიშას აცლის!
და მე, როგორც ლეშს- ფალანგა, 
მიჭამს სულის ნაწილს...

ან დაინდობს ნეტავ ვისას...
    მატყვევებდეს რომ არ...-
ფლოქვი... ფლოქვი... ფლოქვი- ქვიშას 
და ცხენების...-
რემა!

მზის ფალანგა... მზის ფალანგა...
მზის ფალანგას ულაღს...-
ჰომ! ფაფარზე ზის ალაგს და
მზით გახვითქულ ულაყს

,,ეფერება"! მერე, ვიშ, რას!-
ცხრება სულის გვრემა!

ფლოქვი... ფლოქვი... ფლოქვი- ქვიშას
და ცხენების...-
რემა...

თამთა მუმლაძე ✏