დროის სურნელი
დროის მსახვრალმა, მე, მკაფა და რა! ვეღარ გავსწორდი, მძაგს ტორტმანი და სახე, ნატიფი და კაფანდარა, ქრება გაცრეცილ, ძველ ,,პორტმანიდან"... გადაგეჩვიე და უფრო- ვერ გცნობ! ნაკვთი, ნარჩენი, მიაქვს სულ, ნიავს... ჰაჰ, იფერფლება და ახლა სუნს გრძნობ?- ჩემი დამწვარი დროის სუნია! თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი