დროის სურნელი


დროის მსახვრალმა, მე, მკაფა და რა!
ვეღარ გავსწორდი, მძაგს ტორტმანი და
სახე, ნატიფი და კაფანდარა,
ქრება გაცრეცილ, ძველ ,,პორტმანიდან"...
გადაგეჩვიე და უფრო-
                                       ვერ გცნობ!
ნაკვთი, ნარჩენი, მიაქვს სულ, ნიავს...

ჰაჰ, იფერფლება და ახლა სუნს გრძნობ?-
ჩემი დამწვარი დროის სუნია!

თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი