დედაჩემო

თვალწინ- ასწლოვანი უნაბები,
ოდა, თავშალი და კარაული...
სულში- სიმშვიდის ზღვის მონაბერი,
დედა- ამ სიმშვიდის ყარაული.

ყველა ამოსუნთქვა, 
და უჯრედი,
დილაც, ისეთია- 
                               დედის დარი!
მიყვარს მაგიდებზე და უჯრაში-
ნარმა, სათითე და თითისტარი.

(...დღესაც ჩვენს უნაბთან იფეთქა მზემ,
ვდგავართ, როგორც სავსე ჩემოდნები...
ყველგან შენი სახე, სიფაქიზე,
დედა, 
დედაჩემო, 
ჩემო დედი,-

ყველგან... 
                      და ჩურჩულიც, თურმე, ნიავს
მოაქვს, ჩემთვის ლოცვად! 
                                           მშობე- ბედად...)

მწვდება და სიცოცხლის სურნელი აქვს-
დედას, 
მშობელ დედას, 
მშობელ დედას...

   თვალწინ- ასწლოვანი უნაბები,
   ოდა, თავშალი და კარაული...

თამთა მუმლაძე ✏