,,solus relictus..."

(არშემდგარი პაემანი...)

მთავარ ციფერბლატზე ცამეტია,
ღაწვზე- ნერვიული აელვება...-
ღვარნი ფესვებივით ჩამოდიან,
ჰგვანან გაზაფხულის გაელვებას.

ისე ხვავდებიან პაემნები,
როგორც ზვარაკები- საკურთხეველს...
,,ბირჟა"...
მზესუმზირა... 
და ენები
ყოველ მოკლე კაბას უკურთხებენ.

ელვა...
ნაფაზები... 
ო, ცის ხუთვაც...
   (ალბათ, სამართალი მოსწვდა, ღმერთის...)
ექვსი საათი და ოცი წუთი...
...
ექვსი საათი და ოცდაერთი...
...

თამთა მუმლაძე ✏