მორჩა
მტერნი მრავლდებიან. მტერი რამდენია! ბუღი ასდენია ქვიანს... იმ ერთ აცურებას, ფეხის აცურებას,- იმედგაცრუება ჰქვია. მიცდიან შტოშები, როს გავითოშები. როკავენ ქოშები...- პარი! ნარჩენი მოგვეს თან, ნარჩენი- მოგვებთან... ვდგავართ და მოგვეთნა პირი. მოსერავს ქარი ხევს. ნაწერსაც არ იხევს დრო, უკან არ იხევს ურჩად. უარი შაბლონზე! ყველა გზა- თაბორზე და შავით ტაბლოზე- ,,მორჩა." ერთი აცურება,- ფეხის აცურება, იმედგაცრუებად მოჩანს... თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი