ფი

ვარ კერძ, ხან სიავის, ხან აგას, 
ხან ხევს ჩაბურდული ტირიფის...
შენც, ვით ობლით სავსე ხანაგა-
ტირი, ფი?

ხარობს შენით, ალბათ, შალითა,
ბრამდე აშოლტილი ,,კორდები"...-
მთებში აცივდება, შალი თან
გქონდეს, ფი...
       (თუმცა თებერვალი მაცილებს...)

მტანჯავს აპათია მე- ყოფის...
მთები მიატოვე! მაციებს,-
                                         მეყო, ფი.

თამთა მულაძე ✏