აბა, ,,შალომ"!


აბესალომ, აქ ომია,
ვიბრძვით კალმით! 
                             და პეშვებით...
მშობელს აცნობს აგონიას-
დაგზავნილი დეპეშები.

მეგობარო, დედამიწამ
ეს ქვეყანა ორ გროშს უგდო!
და უშვილო დედა მიწვა,
ვით დაშლილი ,,ოქროს ურდო"...

ცაში, სუნი, მდარე ობის,
პეტარდს ერწყმის, აბესალომ!
   დასასრული, დაე,-   ,,ო, ბის!"
   დედამიწავ, აბა, ,,შალომ"!

თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი