ჩითები ქარში

...და ფრიალებენ ქარში ჩითები
                     და სახამებლის სურნელს    
                                                          აფრქვევენ... 

შრიალი... შავა... მარში- ჩიტებრი
და ჩამოხვევა სულზე სარს ქვევე...

თოკების წყება- რიგებს, სარჭების,
ტუჩების მსგავსად, გარს დაინაცვლებს
და დარცხვენილი, როგორც სარჩევი,
ჩითების უკან გადაინაცვლებს...

ქუხს მათი ჟინით, ვით ყმა კაბის წინ-
ამინდი! ესხმის შლეგ სურვილს თავს- ხმა...
სურს გამოსტაცოს, მსგავსად კაბიწის*,
სარჭებს, როს მოვა დელგმა და თავსხმა!

კრთის, ელოდება თეთრებს იკორთაც*,
ვითარცა ცვილი- სამ უკუნეთში...
   დე, გააგრძელოს ტრფობა იქ ორთა,
   დრომ სიძულვილის საუკუნეშიც...

და ეძებს...
ეძებს- სათქმელს, 
უპრიანს,
ვით ღრუბელთ ფენა- ფრანს, უკარებას...

     ჩითები ისევ სარჭებს უპყრიათ,
     როგორც ტუჩები ფრანგულ კარაბას*!

ო, ირგვლივ თვლემენ საშიში მთები,
თორემ ხმებს ყრიან, თურმე, აქვევე,
რომ ფრიალებენ ქარში ჩითები
და სახამებლის სურნელს აფრქვევენ...

თამთა მუმლაძე ✏

*კაბიწი- სარწყავი ხის ჭურჭელი;
*იკორთა- ფიცრის თარო;
*კარაბა- საღვინე.