* * *

მკლავს დრო უხეში, ავი თუ ზეზი,
ხე- გაჩეხილი და ჭრილი- სვილის....
ჩემთვის, კუთხეში ავიტუზები,
როგორც ურჩობით დასჯილი შვილი.
 
ო, ვებრძვი, ვებრძვი ბნელს და უკუნეთს,-
საუკეთესო, მინდა, ერობა
და ისე მაღრჩობს ეს საუკუნე
ვით გამყიდველებს წმინდა სერობა.

თამთა მუმლაძე ✏