სჯობდა

იმ დროს, თმას მაისი ეთრო,
                   როცა ხვიარებში წნიდა...

მარმარილოსავით 
თეთრი,
თაფლის
          სანთელივით წმინდა

სახე ერეოდა ბოლთა...
  ჯიბრში უდგებოდა ნისლებს
ფართედ დაცემული ბოლთაც,-
ტერფით 
                შეხიზნული ისლებს...

იყო პაემნები...- 
                                 ზოგჯერ.
ცრემლი გარეული ობ და...
  თუმცა ხელი იყო, ზოგ ჭირს,
მაინც სიყვარული სჯობდა...

თამთა მუმლაძე ✏