თუ- მდე


თითებს სუნი ასდის, ბოლის.

გუშინ ყველა ითქვა, ,,თუ..."-მდე...
მძაფრი, ყოველ სიტყვის ბოლოს
ტუჩნი ტყვეებივით დუმდნენ.

როგორც გარეული ბარდა,
ვეღარ ელეოდნენ შრეს და
წვიმდა და ღვინისფერ ფარდას
ქარი მტევნებივით სრესდა.

ხალხი მიაპობდა ტალღას-
ხალხის,- შეშასავით.
                                              მარტო-
ოდენ მე ვიარე ღალღა.
   როგორ  
აურიე, 
                                         მარტო...

ახლა სხეულს-უკან თუ მდევს, 
ვეღარ ვეწეოდი გულს შინ...
გუშინ ყველა ითქვა, ,,თუ..."-მდე,
,,თუ..."-მდის ყველა ითქვა
გუშინ.

თამთა მუმლაძე ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი