თუ- მდე
თითებს სუნი ასდის, ბოლის. გუშინ ყველა ითქვა, ,,თუ..."-მდე... მძაფრი, ყოველ სიტყვის ბოლოს ტუჩნი ტყვეებივით დუმდნენ. როგორც გარეული ბარდა, ვეღარ ელეოდნენ შრეს და წვიმდა და ღვინისფერ ფარდას ქარი მტევნებივით სრესდა. ხალხი მიაპობდა ტალღას- ხალხის,- შეშასავით. მარტო- ოდენ მე ვიარე ღალღა. როგორ აურიე, მარტო... ახლა სხეულს-უკან თუ მდევს, ვეღარ ვეწეოდი გულს შინ... გუშინ ყველა ითქვა, ,,თუ..."-მდე, ,,თუ..."-მდის ყველა ითქვა გუშინ. თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი